زبان اکدی

در نوشته اوتو – شَمَشْ خدای خورشید درباره یِ «اوتو – شَمَش» خدای خورشید تمدن میان رودان و مردمان سومر – اکد – آشور و بابل صحب شده است. سومریان به خورشید «اود UD» می گفتند و سپس اکدیان، در زبان خود، و با تغییر /د/ به /ت/ و افزودن /و/ نام ساز، UD را UTU یا «اوتو» تلفظ می کردند. خورشید در سومری «اود» و در اکدی «šamšum شَمشوم» نام دارد. این واژه سپس در گویش های اکدی (آشوری – بابلی) به صورت «شَمشو šamšu» و «شَمَش šamaš» خوانده شد. این واژه سپس در عربی به صورت «شمس» و عبری به صورت «شِمِش šémeš שֶׁמֶשׁ‎» خوانده می شود.

اوتو (UTU) یا شَمَش (به انگلیسی Shamash و به آوانویسی šamaš) خدای عدالت، مهربانی و سخاوت و خورشید میان رودانی/سومری است. او یکی از مهم ترین خدایان در زیارتگاه های میان رودانی است و در برخی از کهن ترین نوشته ها ظاهر شده است. او را خدای مهربانی می دانستند که به آدمی و قهرمانان کمک می کند، مانند زمانی که به گیلگمش کمک کرد.   در قانون معروف حمورابی (۱۷۹۲-۱۷۵۰ پ.م)، شَمَشْ را با نام خطاب می کند و ادعا می کند که این شَمَشْ بود که قانون را برای آدمی فراهم کرد.  در فهرست پادشاهان سومری، یکی از پادشاهان اولیه اوروک به عنوان «پسر اوتو» توصیف شده است و به نظر می رسد اوتو به عنوان محافظ ویژه چندین پادشاه بعدی آن شهر بوده است.