زبان اکدی

سومریان نخستین کسانی بودند که خط را پدید آوردند. آنها نخست به شیوه تصویرنگاشت (Pictograph) بر روی الواحی از گِل رِس می نوشتند و سپس با پیشرفت جامعه خویش، خط میخی را پدید آوردند. در زبان سومری، واژه «DUB» با نشانه «DUB 𒁾» در سومری به معنی "لوح از گِل رِس - سَنَد" است. خط میخی نه تنها بر روی الواحی از گِلِ رِس نوشته می شده است بلکه از آن برای حک بر روی سنگ و فلز نیز استفاده می کردند.

نارام سین، یکی از پادشاهان قدرتمند اکد بود که میان سال های ۲۲۵۴ – ۲۲۱۸ پیش از میلاد، بر شمال میان رودان فرمانروایی می کرد. دوران پادشاهی او را ۵۶ سال دانسته اند که بخشی از آن به لشکر کشی ها و پیروزی بر اقوام دیگر مانند، قومی به نام لولوبی در فلات ایران گذشته است. لطفا پیش از هر چیز، نوشته تعیین کننده در خط سومری (اکدی) را بخوانید.

از میان میراث های فراوانی که از تمدن های باستانی جنوب میان رودان به جا مانده، اختراع نوشتن از اهمیت بالایی برخوردار است. در پایان هزاره چهارم پیش از میلاد، زبان نوشتاری در این منطقه توسعه یافت، ابتدا به صورت تصویر نگاره (Pictographs) و سپس به شکل های انتزاعی به نام خط میخی (Cuneiform) تکامل یافت. نقوش این لوح را پیش میخی می نامند، زیرا شامل تصاویر از محیط پیرامون است. این نقوش توسط، وسیله ای نوک تیز، در خاک رس (Clay) کشیده شده اند. اثرت دایره ای مُهر (Seal)، شماره ها را نشان می دهد.