زبان اکدی

اکدیان از سیستم خط میخی ایی استفاده می کردند که، سومری ها در هزاره چهارم برای نوشتن زبان خود ابداع کردند بودند. این سیستم از نشانه هایی به ریختِ گوه (از این رو به خط میخی، از لاتین cuneus wedge) تشکیل شده است که معمولاً با قلم نی در خاک رس مرطوب حکامی می شدند. ابزارهای دیگری نیز از جمله موم، فلز و به ویژه سنگ برای ضبط کتیبه های یادبود استفاده می شده است.

نارام سین، یکی از پادشاهان قدرتمند اکد بود که میان سال های ۲۲۵۴ – ۲۲۱۸ پیش از میلاد، بر شمال میان رودان فرمانروایی می کرد. دوران پادشاهی او را ۵۶ سال دانسته اند که بخشی از آن به لشکر کشی ها و پیروزی بر اقوام دیگر مانند، قومی به نام لولوبی در فلات ایران گذشته است. لطفا پیش از هر چیز، نوشته تعیین کننده در خط سومری (اکدی) را بخوانید.

اوتو (UTU) یا شَمَش (به انگلیسی Shamash و به آوانویسی šamaš) خدای عدالت، مهربانی و سخاوت و خورشید میان رودانی/سومری است. او یکی از مهم ترین خدایان در زیارتگاه های میان رودانی است و در برخی از کهن ترین نوشته ها ظاهر شده است. او را خدای مهربانی می دانستند که به آدمی و قهرمانان کمک می کند، مانند زمانی که به گیلگمش کمک کرد.   در قانون معروف حمورابی (۱۷۹۲-۱۷۵۰ پ.م)، شَمَشْ را با نام خطاب می کند و ادعا می کند که این شَمَشْ بود که قانون را برای آدمی فراهم کرد.  در فهرست پادشاهان سومری، یکی از پادشاهان اولیه اوروک به عنوان «پسر اوتو» توصیف شده است و به نظر می رسد اوتو به عنوان محافظ ویژه چندین پادشاه بعدی آن شهر بوده است.